bir değişim fikridir geldi yine aklıma; nereden başlasam ki...

***

herşeye gücünün yettiğini düşündüğüm beynimi çıkarıp da mı değişsem, onsuz da olabilir deyip devam mı etsem...
başka bir bedende mi can bulsam ''yeniden doğuş''u hiç beklemeden; nasıl olur geç kalıp da değişmesem...

***

bir an gelse de ölsem mi ki, yoksa inat edip yaşasam mı herşeyi...
nasıl olsa da ben!, eski 'ben'i unutup yeni biri olsam?

***

zevk aldıklarımı mı bırakarak eziyet çekeyim, hoşlandıklarımla birlikte olmaya devam ederek insanlığımı da mı kaybedeyim?
üç beş insan istiyor diye mi devam edeyim pisliklere, yoksa 'insanların' bile iğrendiği 'insanlardan!' mı kaçayım?
gülmeler, tatlı bakışlar kandırsın mı beni her zamanki gibi, aldanayım mı yine onlara; devam mı edeyim?

***

nasıl bir iştir deyip çekip gideyim, zorluklardan kaçıp saklanayım mı?
saklandıklarımın beni bulmasını bekleyip, dua mı edeyim?
kime yalvarayım dua ederken; bana bunları yazdırana, düşünmeme sebep olan beynime..?
düşünürken de bakmalı mıyım o beyni yaratana, tesadüf mü demeliyim yaratılanlara?

değişmek ya bu, ruhumu da mı arındırayım?
temizlenmeyip de cesedimle mi gömeyim karanlığa?
aslımdan da mı uzaklaşmam gerekiyor, değişmesi için düşüncelerimin?
herşeyi bilmem! değil midir ki uzaklaştıran kendimden beni?
yaşantımın yalan olması da uzaklaştırmaz mı bana kendimi, yeterince yaklaşmış mıyızdır birbirimize ki?

ben hiç kendim? olabilmişim mi ki sakızlardan çıkan yapıştırmalarda yaşayarak...
ağlasam çare olur mu dertlerime, görülmüş müdür yardım ettiği acıya?
dönüp baktığım oldu mu hiç yaptıklarıma, yaşadıklarıma; bakamadan yıkıldılar da haberim mi olmadı asla?
bir izim kalmış mıdır ki, beni hatırlatacak anılarda; onlar da mı yalandı da gülüp geçtiler sadece bana?

***

dönüşünün olmadığını bile bile çıkayım mı yola, her seferinde geri dönmek için arkama mı bakayım?
çelme takanlarla mı uğraşayım hayatıma; bir çelme de ben mi takayım kendi yaşantıma?